یادداشتهای طلبه‌ی امروزی
حرفها و صحبتهای یک طلبه‌ی نسل نویادداشتهای طلبه‌ی امروزی
حرفها و صحبتهای یک طلبه‌ی نسل نومحمد( ص ) در اروپا
به سراغ قفسه ی کتاب های مربوط به پیامبر(ص) رفتم و شروع به جستجو کردم.
داخل این قفسه از کتابخونه کتاب های بسیاری بود ولی من در همین گیر و دار چشمم
به کتاب(( محمد(ص) در اروپا ))افتاد. برداشتمش و یه نگاهی انداختم.نویسنده اش خانم
(( مینو صمیمی )) از نویسندگان ایرانی مقیم اروپا بود
.در اروپا و به زبان انگلیسی نوشته شده و آقای(( عباس مهرپویا)) ترجمه ش کرده
بود. با مطالعه ی مقدمه ی کتاب فهمیدم : اثر ارزشمند یه! در واقع، خانم صمیمی با
قلمی روان و ادبیاتی غربی سعی کرده بود گزارشی از نوشته ها و آرای شرق شناسان
اروپایی پیرامون پیامبر( ص ) ارائه بده
!توصیه می کنم : اگه این کتاب به دستتون رسید مطالعه ش کنین، ضرر نمی کنین!
کتاب توسط انتشارات اطلاعات برای اول بار و درسال ۱۳۸۲ به زبان فارسی چاپ
شده .
به مناسبت عید مبعث چند جمله از اعترافاتی رو که برخی از اروپاییان در باره ی
پیامبر خدا ( ص ) داشتند و این کتاب ذکر کرده خدمت تون تقدیم می کنم:
۱- گوته : یوهان ولفگانگ گوته که یکی از شخصیت های برجسته ی سیاسی و ادبیقرن هیجدهم محسوب میشه درباره ی پیامبر( ص ) این طور اذعان می کنه:
(( ارزشمند ترین گوشه ی قلبم ، مسخر تصویری است از بهشتی که محمد ( ص ) در
کتابش قرآن نوید برخورداری از آن را داده است.)).( فصل نهم کتاب ص ۳۹۸).
۲
- توماس کارلایل : آقای کارلایل هم میگه :((
درستی و صداقت محمد( ص ) بود که مردم و پیروانش را تحت تاثیر قرار می داد.نوکیشان مسلمان ، مسحور افسون شمشیر محمد ( ص ) نشده بودند بلکه کلام تاثیر گذار،
قاطع ، ناب و بدیع محمد ( ص ) که از قلب هستی یعنی همان آفریننده ی جهان برخاسته
بود آنان را شیفته و مسحور ساخته بود.)).( فصل هشتم ص ۳۴۹).
(( بگذار اورا هرچه می خواهند بنامند.هیچ امپراتوری با تاج و تخت و دیهیم خویش ،
چنین مورد اطاعت واقع نشده است که آن مرد در عبای ساده ی دست دوخت خود ؛ همو
که طی ۲۳ سال متحمل سخت ترین مصائب و آزمایش های زندگی شد و مشقات فراوان بر
او گذشت. من بشخصه تمام خصوصیات یک قهرمان راستین را در او مجسم می بینم .
همین و بس.)).( همان ص ۳۵۲).
..
لیلة الرغائب
سه ده سال عمری است که در سجاده ی زندگی به نماز عشق ایستاده ام ؛ با نگاهی بی تاب
دانه های زمان را به تسبیح انتظار می کشم و نام تورا بر زبان می رانم که زیباترین ذکر عاشقی
است ای معشوق عالم!
ای خرّم از فروغ رُخت لاله زار عمر بازآ که ریخت بی گُل رویت بهار عمر
از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر
...
بی عمر زنده ام من و این بس عجب مدار روز فراق را که نهد در شمار عمر؟
درگاه معبود می کوبم تا تو را از او خواهم! شش دو رکعت دوگانه ی سپاس تقدیم آستانش می کنم و
در سجدگان طلب ، درد هجر تورا می سرایم!
داد بر می آورم : ای برآرنده ی امید امید داران ! ای کریم بی مانند دوجهان ! تشنه ی یک جرعه
دیدار اویم ، با جرعه ای عطشم کم کن ! خدایا ! عمرم را به من باز گردان که بی عمر زیستن بسی
تلخ و دشوار است !
مهربانا ! جانمان به کالبدمان بازده که بی او سخت تنهاییم ! ببین امروزمان را ! بنگر فلسطین و
لبنان و تکرار احزاب را که این بار دست کفر از از آستین صهیون برآمده است تا روح پایمردی را
از مسلمانان سلب کند !
نگاه کن فرزندان علی (ع) را ، شاهد باش تنهایی حسن را ! ببین که سلاله ی علی (ع) چه سان
به مثل نیای خویشتن پای پیاده به رزم غاصب تا دندان مسلح رفته است !
چه بد مردمی اند و نامسلمان مردم ، دولتمردانی که در ازای درهم و دینار یا از بیم برهم خوردن
قرار ، حسن را تنها گذاشتند ! بدتر از آنها ، آن خیانت پیشگان پستی اند که با فتوای کژ خویش
بر تنهایی اش می افزایند و می خواهند جاروب کش معبر صهیون باشند !
خدایا ! پور علی (ع) را تنهایش مگذار ، پیروزش کن و پیروزیش را دیباچه ی فجر صادق
گردان ! ابرها را از آسمان حضور محو کن و خورشید را آشکار ، تا ظلمت سرافکنده گردد و
نور سربلند !
