یادداشتهای طلبه‌ی امروزی
حرفها و صحبتهای یک طلبه‌ی نسل نویادداشتهای طلبه‌ی امروزی
حرفها و صحبتهای یک طلبه‌ی نسل نومرگ بر اسرائیل
همون طور که هردلی و ذهنی این روزها به دلمشغولی درگیری های لبنان و آوارگی مردم بی پناه اونجاست،
دل من هم این چند روزه درگیر با همین مسئله بود.
همش با خودم می گفتم: اگه این وضع برای من و هموطنان من پیش می اومد چه اتفاقی می افتاد،اون وقت توقع
من و ما از دیگران چی بود؟
مگه نه اینکه همه ی ما مسلمانیم و همه باهم برادریم، پس باید کاری کنم.
باید نشون بدم که مسلمانم !
اومدم سروقت اینترنت،صفحه ی اول سایت یاهو رو آوردم.در قسمت جستجوی وب سایت ها عنوان اسرائیل
رو جستجو کردم
و وقتی نتیجه رو دیدم از تعجب سرجام میخکوب شدم!باور نمی کردم چنین چیزی ببینم.وبلاگی دیدم با عنوان
انجمن حمایت از اسرائیل!در ابتدا خیال می کردم اینوبلاگ کار یکی از دوستان و خودیه که عنوان وبش برای رد گم کنی این طور انتخاب شده اما خوب که نگاه کردم
و مطالبش رو خوندم نظرم برگشت. هنوز از شوک این وب درنیومده بودم که چشمم به لینکدونی این وبلاگ افتاد!
عناوینی دیدم که باورم نمیشد.عناوینی مثل: ((من صهیونیستم و...)).
کنجکاو شدم به لینکهایی که داده بود سرزدم و اینجابود که تازه فهمیدم چه قدر از قافله ی روزگار عقبم! فهمیدم
که در چه خوابی بودم و چه طور بی خبراز دشمنی که حتی وبلاگ نویسیش هم منسجم و خط دهی شده اومده
جلو....
با دیدن این وبلاگ ها به یاد این فراز از جمله های امام امت افتادم که می فرمود:((امروز قبله اول مسلمین ،
به دست اسرائیل این غده سرطانی خاورمیانه افتاده است .
امروز برادران فلسطینی و لبنانی عزیز ما را با تمام قدرت می کوبد و به خاک و خون می کشد . امروز
اسرائیل با تمام وسایل شیطانی تفرقه افکنی می کند . بر هر مسلمانی لازم است که خود را علیه اسرائیل
مجهز کند)).بیانات امام به مناسبت روز جهانی قدس ، صحیفه نور ، ج 12 ، ص 276 ، 15/5/59
از خودم، خواهران و برادران لبنانی و فلسطینی م خجالت زده شدم،خجالت زده از اینکه کاری ازدستم
برنمیاد تا براشون انجام بدم، خجالت زده از اینکه تنهاشون گذاشته باشم!
یه کنج خلوت نشستم و ... اما بعدش به یاد اون فرمایش امام افتادم که آغاز گر ایده ی روز قدس بود و
می فرمود:((وقتی یک میلیارد جمعیت فریاد کرد، اسرائیل نمی تواند ، از همان فریادش می ترسد )).
از جای خودم بلند شدم و اومدم به سمت رایانه و شروع کردم به نوشتن درد دلهام،رنجنامه ی ذهنم و ....
اومدم تا بگم: بیاید باهم یه کاری کنیم.بیاید باهم هم پیمان بشیم و چند وقتی، حداقل یه چند وقتی از
مظلومیت برادران لبنانی و فلسطینی بنویسم، از بی رحمی و سنگدلی جلادان صهیونیزم بنویسم! اگر نیستیم تا
با جانمون پیمان برادریمونو امضا کنیم، حداقل از فضای وب نوشته هامون حمایت و پشتیبانیمونو اعلان کنیم.
به قول یکی از رفقا:(( بیاید با بمب های قلمیمون یه بمب نتی راه بندازیم...)).
به نظرتون ما دیگه چی کار می تونیم بکنیم و چی کار باید انجام بدیم؟
وظیفه مون چیه؟
چه طرح یا پیشنهادی دارین؟
آیا انتقادی هست که در این رابطه بخواین به من و امثال من داشته باشین؟
کمی دقت نه چنین شتابان
چند وقت پیش،وقتی درکلاس نوسیندگی
دکتر محمد اسفندیاری شرکت می کردیم بنا به مناسبتی ،صحبت درباره ی تازه ترین اثر منتشر شده ی ایشون، یعنی کتاب (( آسیب شناسی دینی )) به میان اومد .
کتاب مذکور مورد بررسی و اظهار نظر دوستان قرار گرفت. بی اغراق بگم:نوشته ی بسیار متقن،
چشم نواز، دلربا و منسجمی بود.خصوصن،دقت و سلیقه ی استاد در انتخاب واژه ها و پردازش دقیق و
بی نظیرمعانی جلوه ی خاصی به این اثر ماندگار داده بود.
همین طور که مشغول بررسی و گفتگو بودیم
یکی از شرکت کنندگان پرسید:(( استاد! در چنین روزگاریکه تمام هم و غم مردم بر سرعت متمرکزشده و نویسندگی هم به صورت یک شغل درآمده، آیا به نظرتون این
همه دقت،سلیقه و صرف وقت برای نوشتن یک کتاب درسته؟ آیا این کار، از دست دادن وقت و فرصت نیست؟)).
دکتر جواب بسیار دلنشین و متینی داد؛
گفت:(( نویسندگی عبارتست از تامل و تانی ،پس، باید نوشته توناین دقت ها را داشته باشه گرچه وقت گیر باشه!
درسته، در جامعه ی امروز کمتر کسی به این دقت ها و درنگ ها اهمیت میده و توجه می کنه، چونمردم از کودکی با شتاب و فرهنگ سرعت خوگرفتند!در کودکی، بازی های کامپیوتری، در نوجوانی
ورزش های پرشتاب فوتبال و ...، در جوانی کلاس های تند خوانی و...همه و همه دست به دست هم دادند
و از انسان امروز موجودی پرشتاب ساخته اند که به سرعت می خواهد به مطلوب خودش برسد و از همه
مهمتر، نوشته های یکبار مصرف روزنامه ها این انسان را چنان بارآورده که به ظرافت های نهفته در برخی
از معدود متن های نوشته شده کمتر بها می ده و اصلن توجهی نداره! با این حال ما یک اصل داریم به نام
خوب کار کردن و خوب نوشتن! یعنی شما باید خوب بنویسی و خوب هنرمندی کنی چه مخاطبان شما متوجه
این خوبی باشند چه نباشند!)).
این جمله های استا د به دلم نشست و ادامه ی گفتارشون وجودمو سراسر شور و شعف و انگیزه و
انرژی کرد. می گفت:(( برای اینکه این موضوع بهتربراتون جا بیفته ماجرایی بازگو می کنم.ماجرا یی
درباره ی پیغمبر(ص).نقل می کنند وقتی معاذ( یکی از یاران نبی"ص") از دنیا رفت، پیامبر(ص) خودش وارد
قبری که برای معاذ تدارک می دیدند شد و بادست مبارک آرامگاه ابدی وی را آماده کرد.اونقدر در این کار
دقت و حوصله نشون داد که عده ای از اصحاب عرض کردند: یا رسول الله(ص)! اینچنین حوصله برای یک
قبر؟! این بدن تو ی این قبر می پوسه و خاک میشه پس،این همه دقت و توجه در بهتر درست کردن قبر برای چه؟
رسول خدا(ص) فرمود:" ان الله یحب عبدا اذا عمل عملا یحکمه( یتقنه)" حالا وقتی اینچنین تاکید در اتقان و
استحکام کار شده، پس چرا ما سرسری از کارها بگذریم؟ باید هر کاری که انجام می دیم خوب، حساب شده و
محکم باشه حتی اگر این خوبی به سادگی دیده نشه و به چشم نیاد!)).
به راستی، اگه ما مسلمان ها هرکاری که می خواستیم انجام بدیم به این نکته توجه می کردیم، اگهوظیفه مونو خوب و درست ، با اون دقتی که لازمه انجام میدادیم الآن کجای کاروان علم و صنعت بودیم؟
آیا بازهم در همین مکان فعلی بودیم؟ آیا این دقت در کار ما الآن وجود داره؟ اگه نداره ،چرا ؟!
طلبه‌ی امروزی کیه؟
امروز می خوام از طلبه ی امروزی بگم که کیه و چه فرقی با بقیه داره!
تا هم یه جوابی داده باشم بهسوال هاودرخواست های اون عزیزانی که دوست دارند درباره ش بیشتربدونند وهم یه چارچوبی از هدف
امروز دنیای ما اونقدر کوچیک شده که هر فردی می تونه از توی خونه اش یا توی کافینت با هم نوعان
درچنین دنیایی، بدون شک، نشناختن فرصت ها و امکانات می تونه خیلی از موقعیت هارو از انسان بگیره.
درسته، باید فرصت هارو شناخت و از امکانات موجود که مثل تیغ جراحی می مونند و هم استفاده ی مثبت
دارند و هم استفاده ی منفی، بهره ی مناسب و درست رو برد.
در چنین موقعیتی یه طلبه اگه می خواد، به وظیفه ی خودش در برابر مردم و جامعه ش عمل کنه باید با
من به اینچنین طلبه ای که نیاز مذکور رو درک کرده وبه منظورادای وظیفه واردعرصه ی دنیای مجازی
البته شاید بقیه بخوان با یه اسم دیگه از اون یاد کنند مثلا: " طلبه ی نسل سوم" یا " طلبه ی جوان" یا "طلبه
ی مسئول" یا هر اسم دیگه...ولی من این اسمو بیشتر می پسندم؛ چون تداعی گر آگاهی های طلبه از مسایل و
مشکلات امروز جامعه، مردم و ... است.
این یه تعریف کلی از واژه ی طلبه ی امروزی، اما این یه دونه طلبه ی امروزی که نویسندگی این وبلاگ
برعهدشه کیه؟
این بنده ی کوچیک خدا هم یه طلبه است مثل بقیه ی طلاب! یه طلبه ی نه چندان جوون و نه چندان پیر!حدود
سی بهار از آغازین بهار زندگیش گذشته و فعلا هم مشغول تحصیل علوم دینیه!در کنار درس های حوزه به مطالعه
و تحصیل یه عده ی دیگه از دروس مورد نیازش مشغوله و اومده تا با زبان خودمونی و خیلی ساده و بی تکلف،
صمیمانه و بی ریا با اطرافیان خودش ارتباط برقرار کنه و از نیازهای اونها و راه حل هایی که به ذهنش می رسه
حرف بزنه و برای اینکه این ارتباط و گفتگو صمیمانه و خالص باشه با اسم مستعار طلبه ی امروزی اومده!
اما این طلبه ی امروزی یه فرق مهم با بقیه داره و اون اینکه می خواد یه نگاه نقادانه به وضع دینی و اجتماعی
امروز جامعه داشته باشه و تعصبو بذاره کنار، به همین دلیل حتی اگه ببینه یه نقدی هست که به خود طلاب و
روحانیون هم وارده، از گفتنش ابا نمی کنه!
فکر می کنم همین قدر توضیح کافی باشه!
شما چی فکر می کنین؟
نظرتون درمورد یه طلبه ی امروزی چیه؟
شده میگم: یه طلبه ی امروزی!
مردم زندگی کنه،ازعلاقمندی ها، نیاز ها،حرف ها و مسایل مربوط به آنها باخبر باشه و به دنبال راه چاره برای
مشکلات اونها باشه وگرنه ازمسئولیت و وظیفه ی خودش دور مونده و بهش عمل نکرده.
خودش در اون گوشه ی دنیا، جایی که فرسنگ ها با اون فاصله داره، در یک چشم به هم زدن صحبت کنه و
با هم تبادل افکار کنن.
و شیوه ی کارمو روشن کرده باشم.