تدفین مردگان

        از مدت ها قبل،کنجکاو بودم درباره ی تدفین مردگان در بقیه ی فرهنگ ها و مکاتب بدونم!

   می خواستم ببینم سایر ادیان با این مسئله چه جوری برخود کردند.این موضوع زمانی برام جالب تر

  شد که خوندم: یک عده از میلیونرهای امریکایی وصیت می کنند اجسادشون در سردخانه های مجهزی

   نگهداری بشه  به  این امید که یه روزی علم پزشکی به اون چنان پیشرفتی برسه که بتونه اون ها رو

   به دنیای زندگان برگردونه!

         بگذریم از این که ثروتمندان و زورگویان، همیشه ی تاریخ از مرگ می ترسیدند ؛ برای فرار از

   این سرنوشت حتمی هر کاری می کردند و حتی به منظور دوام بیشتر جسم بی جانشان به انواع و اقسام

   اعمال دست می زدند!

         البته برخی از شیوه های تدفین اینه:

         الف- مرده سوزی؛ تصور ما از مرده سوزی اینه که بیشتر در بین هندوها مرسومه و حتی گاهی

    از اوقات فکر می کنیم مختص اون هاست و اونا پایه گذار این نوع از آیین تدفین مردگانند،ولی واقع ماجرا

    اینه که اول بار،اقوام مهاجر آریایی در چهار هزار سال پیش مرده سوزی رو باب کردند و هندوها هم از

    اون ها گرفتند و حفظش کردند.

         هندوهای امروز جسد رو بر روی خروارها هیزم میگذارند وبه آتش می کشند،بعد خاکستر برجای مانده

    رو به یک رود مقدس،مثل رود گنگ ،می ریزند. با این حال بعضی وقت ها سنت شکنی هایی هم دیده شده،

    مثلا: در دوران اخیر خاکستر بعضی از مردگانشون،همچون خانم ایندیرا گاندی،رو از هواپیما بر فراز کوهها ی

   هیمالیا پاشیدند.

        اون هایی که دنیا رو از ورای عینک مادی نگاه می کنند می گویند: مرده سوزی بهترین شیوه ی تدفین در

   کشورهای پرجمعیتی  همچون ژاپن است،به همین دلیل این کشور ها به این رویه روی آورده اند. توجیه شان

   هم این طوریه:خاکستردان کم تر از تابوت جا می گیره،پس مردم برای زمین،کم تر پول پرداخت می کنند.

        مردم تبت معتقدند: لاشه ی مرده رو باید به یکی از عناصر چهارگانه ی آب،خاک،هوا و آتش سپرد.در

   عین حال خاک سپاری دربین اون ها رسم نیست. بنابراین،یا اون رو  می سوزانند،یا تکه تکه می کنند و

   طعمه ی پرندگان!گفته میشه که جمجمه شو هم می شکنند تا بهتر مورد استفاده ی طیور قرار بگیره!

        ب- طعمه ی پرندگان نمودن؛همون طور که گفتیم مردم تبت گاهی از اوقات ترجیح میدند بدن های

   بی جان رو طعمه ی پرندگان کنند.

        زرتشتی ها هم به نظر می رسه در گذشته همین جور عمل می کردند.اون ها پیکر مردگان رو ناپاک

   می پنداشتند و معتقد بودند این شی ناپاک می تونه خاک و آتش رو هم به ناپاکی آلوده کنه!به همین دلیل

   اجساد مردگانشون رو به کرکس ها می سپردند تا طعمه ی اون ها بشه!

        ج- خاک سپاری:در بیشتر ادیان،به خصوص ادیان آسمانی جنازه رو در خاک دفن می کنند.

        در بین مردم چین که طبق آیین کنفوسیوسی عمل می کنند،جایگاه اجتماعی مرده در زیبایی و

    شکوه تابوت چوبی ش نمایان می شه!به تن میت لباس گران قیمتی که به نقش گل های لوتوس

    مزین شده می پوشانند،یه جفت دمپایی هندی و یک بالش هم همراهش در تابوت می گذارند و

    به این ترتیب تدفینش می کنند.

        یهودیان مرده رو بنابر آیین خاصی شستشو می دهند و بعد در کفن سفیدی می پیچند،تکه هایی

    از سفال روی چشم ها و دهانش می گذارند و کیسه ی کوچکی از خاک هم همراهش در تابوت قرار

    می دهند.

        در بین مسیحیان اگرچه خاک سپاری مرسوم بوده،با این حال امروزه،مرده سوزی به تدریج

    جایگزین  این آیین می شه!با این وجود،پیروان آیین مسیحیت برای تدفین میت تشریفات خاص و

    جالبی به خرج می دهند.در برخی موارد،گورستان ها چنان سرسبز ند که پارک های واقعی با

    چمن های زیبایی اند.

        اما در اسلام:بدن میت رو ابتدا با دقت و در سه نوبت با سدر و کافور و آب خالص شستشو

    می دهند،سپس با سه تکه پارچه ی سفید  که لنگ و کفن و سرتاسری نامیده می شه کفن می کنند

    که نشان بازگشت مرده به پاکی و پاکیزگی است. پیشانی،کف دست ها،سر زانوها و سر دوانگشت

    بزرگ پاهای وی رو با کافور تازه معطر می کنند.

         بعد،بر آن نماز می خوانند،به آرامی داخل قبر می کنند،بند کفن رو باز می کنند،بالشی از خاک

   زیر سرش می سازند و صورت وی رو با پهلوی راست در قبر برخاک می گذارند به نحوی که

   چشم ها ی میت روبه خانه ی کعبه باشه. مواردی رو که  معتقدند باید بهش اعتقاد داشته باشه بهش

   تلقین (زمزمه)می کنند و سپس،در قبر رو می پوشانند و مراسم خاک سپاری رو پایان می دهند.

        نتیجه: اگریه کم با دقت به تفاوت های این مراسم های تدفین نگاه کنیم متوجه می شیم که این تنوع و

   اختلاف رویه به جهان بینی هریک از مکاتب یا ادیان بر می گرده،یعنی ربط مستقیم داره  به  خداشناسی

  اون ها و نگرش شون  به جهان پس از مرگ !